UVT 1.0

UVT 1.0

Hoe 1.0 kan een universiteit zijn?
Nooit gedacht dat mijn blog een analogie zou betreffen tussen de faciliteiten van internet en de universiteit.
Web 1.0 is het eenrichtingsverkeer van communicatie op internet. Eenzijdig informatie geven, afgestemd op de gemiddelde mens. Ondanks de prachtige locatie van de universiteit, de talloze hellingen en liften verhoudt de universiteit zich niet met de community rolstoelers.
Weet je wat echt 1.0 is?
Ik heb een boek nodig uit de bibliotheek. Ik ga buiten naar de lift, druk op de knop, er gebeurt niets. Het beveiligingskantoor zit een halve etage hoger dan ik en is te bereiken met een royale trap of via een omweg met een steile helling. Ik probeer al zwaaiend de aandacht van de beveiliging te trekken, geen zin in die omweg. "Joehoe!!" en nog eens "Joehoe!!" Gelukkig ontwaar ik een student en die stuur ik naar binnen. Ja er komt zo iemand. "Meneer, de lift doet het niet." Met een paar schoppende bewegingen worden de hopen dode bladeren naar buiten geveegd. Hoera, de lift doet het. Als ik weer terug wil en de lift zou het niet doen moet ik maar naar de balie, die kan de beveiliging oproepen.
Na een paar weken is de deur van de lift volledig geblokkeerd, hekwerken, schotten, zeil en houten palen. "Joehoe, joehoe!" "Nee, nee, buiten dienst, geen idee wanneer, sorry. Maar de bieb heeft beneden wel een ingang waar ik u kan binnen laten." En daar kwamen felbegeerde sleutels uit een broekzak, als student heb je geen sleutelstatus. Ik noteer het telefoonnummer van de beveiliging en vanaf dat moment, nu drie maanden geleden sta ik iedere keer 10 minuten in de kou te wachten totdat ik word binnengelaten. Terug is zo mogelijk nog een grotere ramp. Onder in de bibiotheek doet mijn mobiel het niet. Ik rijd naar een raam en half hangend uit mijn stoel krijg ik verbinding. "Ja er komt iemand." Na een kwartier: "Is er nog niemand geweest?"
De vraag is natuurlijk: hoe komen we in een UVT 2.0 of zelfs UVT 3.0 omgeving terecht?
1.0 is een interpretatie van wat de gehandicapte student aan aanpassingen nodig heeft.
2.0 is een situatie waarin gehandicapten tegen problemen aanlopen en hier een oplossing voor wordt gevonden.
3.0 is een gebouwencomplex met ingangen op straatniveau. Geen liften in de buitenlucht. Gladde bestrating. Geen hellingen. Want ik zou je uit willen dagen om met twee tassen, inclusief boeken en laptop die hellingen te nemen. De universiteit moet zo ingericht zijn dat je met zo min mogelijk inspanningen of hulp, daar kan komen waar je wilt of om de analogie met internet weer op te pakken, dat je zelfstandig de informatie kunt vinden die je nodig hebt.

Stilte na de storm

Stilte na de storm
Gisterenavond bijna last gehad van "memory overflow". Talloze internetapplicaties zijn de revue gepasseerd. Marlies de Vet, bibliothecaris maar op internet beter bekend als Bieblies probeerde onze koudwatervrees te overwinnen. Ze wil dat wij losgaan op internet. Mmmm, als informatiebron prima maar als "Big Brother is Watching you"wat minder.
De sfeer in de collegezaal had veel weg van een schoolreisje. Rumoer alom bij herinneringen die opgehaald werden bij CU2, de eerste generatie profielenwebsite van ongeveer zo'n tien jaar geleden. Ouders die nog compleet digibeet waren, werden door bekenden erop gewezen dat hun kinderen alle ins and outs van hun gezinsleven op internet etaleerden.
http://www.23dingen.nl/ is een aanrader om te zien wat internet, Web 2.0, voor mogelijkheden voor je kan hebben. In het kader van Web 3.0, een zelfregulerende en informatie-voorzienende media-omgeving, gaf Bieblies voorbeelden van websites om zelf informatie uit te wisselen. Hans van Driel wees hier ook al op. Alleen als jij jezelf kenbaar maakt op internet zal je maximaal kunnen profiteren van het netwerken.
Dus dat heb ik vandaag gedaan, maar voorlopig nog wel onder de naam PeltSpelt :)