Ik ben Anita en ik bak graag appeltaarten

Zo'n maandagmorgen als deze is exemplarisch voor ons knusse gezin. De jongens goedgehumeurd aan het ontbijt. Uit zichzelf hebben ze de vaatwasser leeggehaald. Manlief heeft alvast de openhaard klaar gezet want je weet maar nooit of het vandaag in huis toch nog wat fris is en niets is fijner om met de Libelle op de bank te kruipen met een knisperend haardvuurtje op de achtergrond. Toen iedereen de deur uit was hebben Marja en ik een verfrissende boswandeling gemaakt. Ondertussen kletsten we honderduit over de vele mogelijkheden die patchwork ons toch biedt. Zo direct in het zonnetje met een kop koffie zal ik mij buigen over het kookboek want ik heb wel weer eens zin in die gezonde Italiaanse appeltaart. Die vijf kilo moet er wel afblijven!

Als je bovenstaande blog leest is het geluksgevoel van Anita een tien. Ze heeft geen problemen in de gezinssfeer en ze onderhoudt haar sociale contacten. Ze denkt er ook nog aan dat ze genoeg beweging heeft en daarnaast weet ze haar vrije tijd met plezier te vullen.

Wat is de reden dat Anita haar leven met iedereen wil delen via het blog? Heeft Anita geen behoefte aan privacy? De essentie van privacy is niet dat mensen niets van je mogen weten maar dat je zelf bepaalt wie welke informatie over jou krijgt. Dr. A.H. Vedder splitst het begrip privacy in drie onderdelen: Ten eerste hoe de werkelijkheid feitelijk is, ten tweede hoe de persoon de werkelijkheid zou wensen en ten derde de redenen voor deze wenselijkheid (bijvoorbeeld de wens te voorkomen dat bepaalde kwetsbaarheden van mensen tot werkelijke schade leiden, de wens om de individualiteit en autonomie van personen te respecteren, enz.) (Vedder, 2009) Vedder benadrukt dat het begrip ‘privacy’ op zichzelf een hol begrip is. Het in kaart brengen van waarden over de omgang met delicate onderwerpen zou voor een voortdurende alertheid moeten zorgen.

Iedereen zet op Facebook dat wat anderen mogen weten. Een huwelijk sluit je 'for better and worse' maar een Facebookpagina start je alleen 'for better'. Dat jij met je partner deze winter al de derde stedentrip gaat maken of dat je zo blij bent met de aandacht voor 'Nederland doet' (want jij doet tenslotte ook belangrijk vrijwilligerswerk.) zijn zaken die wel drie keer over de hele wereldbol geroepen mogen worden. Daar oogst je waardering mee. Maar dat jij je vadsig voelt omdat je teveel gegeten hebt of dat je dronken van de trap bent gevallen, dat is niet Facebookwaardig. Dat heet privacy.

Dr. M. L. Antheunis is gepromoveerd op sociale aspecten van internet. Haar onderzoek heeft uitgewezen dat mensen zich online nauwelijks anders voordoen dan offline. "We laten ons zien van onze beste kant, maar dat doen we in werkelijkheid óók." Vrouwen en mannen hebben wel een andere manier van zich gunstig profileren. De vrouwen zorgen vooral dat ze als een fotomodel op Facebookfoto's staan terwijl mannen veel meer gericht zijn op hun positie in de arbeidsmarkt en zorgvuldig hun CV bijwerken. (NRC)

Het verlangen naar contact heeft Anita naar een blog gedreven dat vergelijkbaar is met een soap. Anita beschrijft een leven dat niet bestaat. Zij houdt haar privacy grotendeels voor zichzelf maar door haar schijnopenheid maakt ze vele vrienden. Anita heeft een zeer sterk gevoel van eigenwaarde en straalt zelfvertrouwen uit, dit is wat de toeschouwer wil zien, waar hij zich aan wil spiegelen. Door haar trouwe dagelijkse blog krijgt de lezer een band met Anita waardoor hij begrip heeft voor het feit dat het een fictieve wereld is die wordt voorgeschoteld. Want wie deelt er nu echt zijn privacy met onbekenden? Mensen volgen haar omdat ze zelf dromen van een evenwichtig bestaan met een balans tussen last en lust.

Mijn conclusie is dat mensen zorgvuldig, waarden rondom privacy op internet bewaken, ook in de wereld van social media.



Nieber, Lieneke, NRC, 'Op vrouwenblogs schijnt altijd de zon', 16 maart 2012

Vedder, A. H., Privacy, een conceptuele articulatie, Filosofie & praktijk, 2009, vol. 30, nr. 5, pp. 7-19